Łysienie androgenowe jest jednym, z najczęściej występujących problemów z wypadaniem włosów. Łysienie to występuje u mężczyzn jak również u kobiet, ale podłoże przyczynowe nieco się różni.
U mężczyzn jest to największa przyczyna łysienia, dotyczy jej ok 80% przypadków i jest to trwała utrata włosów, która rozpoczyna się od kątów czołowych i na szczycie głowy. Związane jest z wydłużeniem fazy telogenowej i coraz krótszymi fazami anagenu. Zakłada się, że zarówno u kobiet jak i u mężczyzn główny hormon męski testosteron jest metabolizowany w mieszku włosowym przez enzymy 5 α – reduktozę do swej pochodnej dihydrosteronu(DHT) co oznacza zmniejszenie ukrwienia, spowolnienie wzrostu, a w końcu zanik mieszka i wypadnięcie włosa.
Skala Norwooda ilustruje dokładny przebieg łysienia androgenowego u mężczyzn.
skala Norwooda ilustruje dokładny przebieg łysienia androgenowego u mężczyzn.
Łysinie androgenowe typu żeńskiego ma nieco inne objawy niż męskiego ale główna jego przyczyna tak jak u mężczyzn jest przyczyna genetyczna lub hormonalna. Objawami jest lekkie łysienie na czubku głowy, włos typu meszkowego czy też prześwity na skórze głowy. Ważnym objawem jest tutaj coraz szerszy przedziałek i to właśnie on jest powodem dla którego kobiety najczęściej szukają pomocy u trychologa.
Skala M. Ludwiga ilustruje przebieg łysienia androgenowego u kobiet.
skala Norwooda ilustruje dokładny przebieg łysienia androgenowego u mężczyzn.
W hamowanie łysienia androgenowego najważniejsza jest diagnoza. Największe efekty otrzymamy we wczesnych fazach choroby. Każda osoba zmagająca się z łysieniem androgenowym, wymaga indywidualnego podejścia w leczeniu. Pomimo wielu badań, nie opracowano jednej receptury umożliwiającej osiągnięcie zadowalających efektów zahamowania choroby.
W leczeniu główną role gra profilaktyka pielęgnacji oraz dobór właściwych preparatów. Kurację powinniśmy przeprowadzać okresowo w salonie/gabinecie trychologicznym oraz w domu. Należy kontrolować efekty w trakcie ustalonej kuracji i odpowiednio reagować na jej przebieg.
